صاحب نیوز_ علی کریمی/ در همه شهرها و روستاها و عشیرههای ایران ، خانوادهها به صورت گروهی، گاه چند خانواده با هم غذای ظهر را آماده کرده و آجیل و خوردنیهای سفره هفت سین را با خود برداشته و به دامان صحرا و طبیعت میروند و سبزه هفت سین را با خود برده و به آب روان میسپارند .
به دامن صحرا و طبیعت رفتن، شوخی و بازی کردن، دویدن، تاب خوردن و در هر حال شاد بودن، از ویژگیهای روز سیزده بدر است. گره زدن سبزه به نیت باز شدن گره دشواریها و برآورده شدن آرزوها، از دیگر رسوم این روز است.
فرهنگ اساطیر برای رسمهای سیزده بدر معنیهای تمثیلی آورده به گونهای که شادی و خنده در این روز به معنی فرو ریختن اندیشههای تیره و پلیدی، روبوسی نماد آشتی و به منزله تزکیه، خوردن غذا در دشت نشانه فدیه گوسفند بریان، به آب افکندن سبزههای تازه رسته نشان دادن هدیه به ایزد آب یا ناهید و گره زدن سبزه برای باز شدن بخت تمثیلی برای پیوند زن و مرد برای تسلسل نسلها و رسم اجرای انواع مسابقه به ویژه اسب دوانی یادآور کشمکش ایزد باران و دیو خشکسالی است.
سیزده بدر ، جشن واقعی بهار است. طراوت و سرسبزی به طبیعت بازگشته و طبیعت نیز مردم را به سوی خود میخواند.
اما از گذشته تا کنون ، دگرگونیهای صنعتی و شغلی، بزرگ شدن شهرها، وسعت خانهسازی و شهرسازی و فراوانی وسایل آمد و رفت باعث شده که خانواده ها در عین حال که استقبال بیشتری نسبت به روآوردن به طبیعت و طبیعت گردی دارند، اما سال به سال مجبور به پیمودن راه بیشتری برای یافتن سبزه و کشتزار جهت گذران سیزده بدر هستند چون رفته رفته استفاده بیرویه و نابجای انسان از طبیعت باعث نابودی آن شده است.
در سال های اخیر که بحث حفاظت از محیط زیست و اهمیت آن در زندگی انسان ها بیشتر مطرح شده است، متوجه میشویم که گذشتگان ما، آثار حضور در طبیعت را درک کرده بودند و در پس دور کردن نحسی و غم و غصه از خانه، به دنبال آثاری که طبیعت میتواند روی انسان و برای متحول کردن او بگذارد، بودند.
آنان دریافته بودند که نتایج برقراری ارتباط با طبیعت و حفظ آن که در نهایت به نفع انسان و نسلهای آینده است و به تدریج با آگاهی از این تفکر، نگرش به سیزده بدر نیز تغییر کرد بطوری که در واقع انسان به این باور رسید که درک بیشتر از هستی و نعمتهای خداوند که در محیط زندگی انسان است، فلسفه وجودی روز سیزده بدر را تشکیل میدهد که در سال های اخیر به روز طبیعت نامگذاری شده است. طبیعتی که همواره در ایران مورد احترام و ستایش بوده و مردمان این سرزمین در حفظ و پاکیزگی آن کوشیده اند.
در اهمیت محیط زیست، همین بس که در سلامت، توسعه و آرامش جامعه نقش گسترده و اساسی دارد و آن قدر این نقش گسترده است که تمامی ابعاد زندگی انسان را در برمی گیرد و نبودش ضایعه ای عظیم برای انسان است.
زندگی انسان چنان وابسته به محیط زیست است که حذف آن را به هیچ وجه قابل تصور نیست چرا که در وهله نخست به حذف انسان و حیات بشری منجر می شود. در واقع باید توجه داشت که محیط زیست می تواند بدون انسان ها زنده بماند، اما انسان ها بدون محیط زیست نمی توانند زنده باشند.
در جوامعی که حافظ محیط زیست هستند، این تلقی که انسان ها بدون محیط زیست هیچ اند، باوری عمومی است . انسان ها با وجود پیشرفت های فوق العاده امروزیشان مدیون محیط زیست اند و چه بسا که با بحث های فلسفی، چه با بحث های پزشکی، زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی این وابستگی به محیط زیست فزون تر نیز می شود.
شاید بتوان گفت که حفظ محیط زیست، ضروری ترین وظیفه انسان هاست چرا که به اندازه زندگی انسان ها اهمیت دارد. گفتن از محیط زیست اما در بسیاری موارد دردناک است، از این بابت که انسان ها چه فجایعی بر سر این موجود ناتوان آورده اند. موجود ناتوان نامیدن محیط زیست، شاید علمی و مناسب نباشد اما واقعیت این است که طی سال ها محیط زیست با بیرحمی و شقاوت کامل مورد ظلم قرار گرفته و نتوانسته چنانکه باید از خود محافظت کند.
اندیشه ورزی در زندگی، و نه تنها زندگی کردن و لذت بردن اگر محور قرار گیرد، حفظ محیط زیست در عالی ترین جایگاه اندیشه انسانی قرار می گیرد.
آسیب رسانی به محیط زیست همان صرف بودن و لذت بردن است اما محیط زیست تنها برای استفاده یا پلکانی برای پیشرفت نیست.
عدم توجه به ارزشهای زیست محیطی و تنوع زیستی ، افزایش جمعیت و پیامدهای شهرنشینی و صنعتی شدن بدون برنامه، مصرف بیش از حد مواد شیمیایی، ضعف قوانین و عدم هماهنگی و نظارت کافی در مدیریت و بهره برداری خارج از ضوابط زیست محیطی از جمله تهدیدهای مهم تنوع زیستی در جهان است که ایران نیز از آن جدا نیست.
براساس آخرین تحقیق سازمان ملل که در قالب گزارشی با عنوان زیست محیط ها، رفاه انسانها و ایجاد تنوع زیستی منتشر شده است، صدمهای که انسان ها در ۵۰ سال گذشته بر تنوع منابع بیولوژیک جهان وارد کردهاند، از هر زمان دیگری در طول تاریخ بیشتر بوده است؛ اگر این روند متوقف نشود، انسانها منافع اساسی را در جهان از دست خواهند داد.
در حدود ۵٫۳ میلیارد نفر در سراسر جهان برای گذران زندگی و تامین غذا به دریاها ، اقیانوسها و طبیعت اطراف خود وابستهاند و در حالی که به دلیل تغییرات اعمال شده از سوی بشر طی سال های اخیر، در برخی از مناطق میزان ذخایر آبزیان تا ۹ درصد نیز کاهش یافته است، هنوز حدود ۷۰ درصد جمعیت جهان از منابع بیولوژیک سنتی حاصل از طبیعت استفاده میکنند که این نشانگر اهمیت چرخههای طبیعی در زندگی انسانهای قرن ۲۱ است.
انتهای پیام/ درچه نیوز/ی
دیدگاه شما